Agnes Steenssens
Agnes Steenssens (°1952) schrijft sinds 1992 met terdoodveroordeelden in Amerika en bezoekt enkele weken per jaar verschillende mensen in de Texaanse dodencellen. In 2001 was ze getuige van de executie van haar vriend David L.Goff. Hij was zwart, arm en verbleef meer dan 10 jaar onschuldig op Texas’ deathrow. De woorden van David, ‘celebrate my life, not my passing’, zijn haar bezieling en inspiratie om te blijven schrijven met ter dood veroordeelden, hen te bezoeken, acties op te zetten en lezingen te geven.
Agnes is ook contactpersoon voor Inside-Outside in Vlaanderen, een vrijwilligersorganisatie die bemiddelt om correspondentie met Amerikaanse terdoodveroordeelden mogelijk te maken.
Zij bezoekt ook gevangenen in Vlaanderen en geeft voetreflexmassage aan de vrouwelijke gedetineerden in de Antwerpse gevangenis.
Haar intense ervaringen zijn de basis voor boeiende lezingen die een ruim publiek van studenten tot volwassenen kunnen beroeren.
Haar leitmotiv: haat doet veel mensen achter de tralies belanden, maar alleen liefde kan hen bevrijden.
Meer info voor wie zelf wil corresponderen met een Amerikaanse terdoodveroordeelde
www.stichting-inside-outside.org - inside-outside@planet.nl
Voor een lezing graag rechtstreeks contact nemen met Agnes Steenssens:
ww.agnes@telenet.be
gsm +32 495 933 241
Onderwerpen:
Leven en mensenrechten in de gevangenissen/dodencel
Restorative Justice en vergeving, een alternatief voor doodstraf
Kracht van briefschrijven met gevangenen
Vrijwilligerswerk in gevangenissen
Te bekijken:
Video Lavendel
Instagram Lavander
Artikels:
- artikel De Zondag
- laat me mijn eigen weg maar gaan
- de laatste getuigen
- artikel Voetreflex
- to those on Deathrow
Voorstel lezingen
Vergoeding
Een vrijwillige bijdrage van 100 à 200 € die naar projecten met/voor gedetineerden wereldwijd gaat. De voorwaarden zijn bespreekbaar.
Bekijk hier de reportage bij Chez Annemie:
Hilde Van Geel
Als leerkracht is Hilde Van Geel verbonden aan een basisschool te Mechelen. Nadat haar zuster het slachtoffer werd van een levensdelict, nam Hilde‘s leven een onverwachte wending. Ze werd betrokken bij de oprichting van de vzw Within-Without-Walls in 2006. Als vrijwilliger kreeg ze de kans om het sociaal-artistiek project ‘Geef Gevangenen Een Gezicht’ (2007) mee uit te werken. Dit project betekende ‘het’ grote keerpunt in haar ‘herstelproces’.
Haar betrokkenheid tot de dader-slachtoffer thematiek werd steeds sterker, het eigen verhaal voorbij. Vandaag geeft ze getuigenis, binnen en buiten de muren, over haar verwerkingsproces en visie op herstel.
Zo tracht ze daders en slachtoffers dichter bij elkaar te brengen en de maatschappelijke tendens tot ‘polariseren’ te verzachten.
Daar de tijd rijp is om dit moeilijke maatschappelijke thema meer met de onderwijswereld te delen, wil Hilde mee haar schouders zetten onder het concreet uitwerken van verschillende vzw- initiatieven om deze verbinding te optimaliseren.
Creatieve workshops rond dialoog en verzoening wil ze verder uitbouwen en mede begeleiden.
Verder ondersteunt en werkt ze mee de vzw-projecten uit.
Jan De Cock
Jan De Cock (°1964) verbleef als ontwikkelingswerker in Latijns-Amerika en Afrika. Van straatopvoeder, onder meer bij lijmsnuivende jongeren in Chili, naar gevangeniswerker: het was maar een kleine stap. Hij trok in 2001-2002 wereldwijd langs zo'n honderd gevangenissen en liet zich vrijwillig opsluiten om 'van binnenuit' de polsslag te voelen van mannen en vrouwen achter de tralies. Jan verbleef in 2005 een maand in een gevangenis in Noord-Kivu in Congo. In 2012 nam Jan de rugzak weer op: dit keer logeerde hij bij slachtoffers die het laatste woord niet aan de haat hebben gelaten maar soms zelfs tot verzoening zijn gekomen.
Over al die ervaringen verschenen drie boeken: 'Hotel Prison', 'De Kelders van Congo' en ‘Hotel Pardon’. Jan is een veelgevraagd spreker in binnen- en buitenland.
Jan werkt als coördinator van de vzw Without-Walls en doet vrijwilligerswerk in Belgische gevangenissen.
Hij is ook actief in pastoraal palliatief werk in ziekenhuizen. Hierover publiceerde hij: ‘Doodgelukkig Leven – Hoopvolle verhalen uit het ziekenhuis’ waarvoor hij in 2012 de prijs voor het spirituele boek won.